به گزارش خبرگزاری «حوزه»، حجت الاسلام  سید رضا حسینی  شب گذشته در نشست بررسی «ساز و کارهای تأمین اجتماعی در رهیافت اسلامی» که درسالن جلسات  انجمن های علمی  حوزه علمیه قم برگزار شد، به تبیین تحولات تأمین اجتماعی در نظام های سرمایه داری پرداخت.

وی دوره قبل از سرمایه داری، سرمایه داری لیبرال، سرمایه داری ارشادی، نظام های سوسیال دموکرات و دولت رفاه و دوره افول را ادوار تحولات تأمین اجتماعی در نظام های سرمایه داری معرفی کرد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه ادامه داد: نحوه ارائه تأمین اجتماعی در کشورهای مختلف، بر سه راهبرد بیمه ای با مشارکت کارگر و کارفرما و دولت، حمایتی با مدیریت دولتی و منابع مالیاتی و راهبرد امدادی می باشد.

وی با بیان این که این سه راهبرد در کشور ارائه شده است، تصریح کرد: در ایران، راهبرد بیمه تأمین اجتماعی در ادارات و جامعه کارگری، راهبرد حمایتی در عرصه هایی مانند کمیته امداد و بهزیستی و راهبرد امدادی در فعالیت هایی مانند هلال احمر وجود دارد.

حجت‌الاسلام حسینی در ادامه به اشکالات متداول تأمین اجتماعی اشاره کرد و گفت: در عرصه تأمین اجتماعی اشکالات بنایی به دلیل تناقض های متعدد میان مبانی نظام سرمایه داری و تأمین اجتماعی موجود است.

وی افزود: ناسازگاری بنایی بیمه مالیات با رشد تولید به ویژه در شرایط جهانی شدن، پرهزینه بودن طرح های عام گرایانه، اثرات منفی بر اشتغال و عدم شفافیت در اهداف تأمین اجتماعی پوشش بیمه و جبران خدمت، از جمله اشکالات بنایی در تأمین اجتماعی می باشد.

عضو هیئت علمی پژوهشگاه حوزه و دانشگاه  به اشکالات فقهی و حقوقی در این عرصه اشاره کرد و گفت: از اشکالات فقهی و حقوقی در تأمین اجتماعی ابهام در ماهیت فقهی و حقوقی تأمین اجتماعی بیمه ای و توجیه مشروعیت آن، ناسازگاری با عدالت اجتماعی از منظر اسلام، ابهام در حد و حدود تأمین اجتماعی، ناسازگاری تخصیص مزایای بازماندگان با احکام فقهی ارث و ابهام در شخصیت حقوقی سازمان تأمین اجتماعی و شبهه مالکیت وجوه تأمین اجتماعی می باشد.

وی درباره ساز و کارهای تأمین اجتماعی در رهیافت اسلامی گفت: مهم ترین خطا در الگوهای تأمین اجتماعی این است که آن را مسئله فرعی  قرار داده اند، در حالی که اسلام چنین مسئله ای را اصل می داند.

حجت‌الاسلام حسینی با بیان این که برای اصلاح اشکالات موجود در عرصه تأمین اجتماعی نیازمند تکافل عمومی، تدارک خصوصی و تضامن دولتی هستیم، تصریح کرد: تدارک خصوصی در این عرصه به معنی رعایت جانب فقرا در توزیع فرصت ها و امکانات عمومی، مبارزه با سوءاستفاده از اموال عمومی، تنظیم عادلانه قوانین مربوط به توزیع درآمد میان عوامل تولید و تهذیب اخلاقی شرکت کنندگان در بازار می باشد.

وی به دلایل تأمین اجتماعی در رهیافت اسلامی بر اصطلاحات تأمین اجتماعی معاصر اشاره کرد و گفت: در رهیافت اسلامی تأمین اجتماعی، جامعه محوری به جای دولت محوری، تأکید بر توانمند سازی و خوداتکایی افراد به جای وابستگی آنها به کمک ها، توانایی تبدیل تهدیدها به فرصت ها به جای تهدیدآمیز بودن مطالبات از دولت, سبک بار بدون به جای بروکراسی و سنگینی بودجه دولت، توجه توأمان بر علت و معلول به جای معلول گرایی و شفافیت در جنبه های پس اندازی و توزیع عادلانه معنا می یابد.

وی درباره ویژگی های منابع مالی تأمین اجتماعی در اسلام گفت: تنوع و تکثر منابع به جای تمرکز بر مالیات و ...، ترجیح منابع مالیاتی به جای منابع بیمه ای و مدیریت مشارکتی به جای مدیریت متمرکز از ویژگی‌های  منابع مالی تأمین اجتماعی در اسلام می باشد.

عضو هیات علمی حوزه و دانشگاه در پایان با بیان این که اگر تغییرات لازم در عرصه تأمین اجتماعی به وجود نیاید، جامعه به سمت شکست حرکت خواهد کرد، تصریح نمود: جامعه اسلامی ما باید به  استفاده از  ظرفیت های ایمانی جامعه اسلامی، عدم تقلید نسنجیده از الگوهای غیر اسلامی، نگاه بلند مدت به مصالح جامعه و تجدید نظر در کارکرد و ساختار نظام جامعه رفاه و تأمین اجتماعی روی آورد.

انتهای پیام// 15/ 313